Mijn wekelijkse stukje biologische kaas gekocht bij de kaasboerin. De kaasboerin verteld vol trots dat de kaas van een melkveehouderij komt waar moeder en kalf niet gescheiden worden. Dit raakt mij. Ik ben al een tijdje aan het overwegen om geen melk meer te drinken. Ik drink biologische melk.
Melk van een koe waarin moeder en kalf gescheiden worden. De melk drink ik in mijn koffie. De melk klop ik op, tot het dik en romig is en meng met het met mijn koffie. Zo begin ik mijn dag. Lekker genieten. Er zo’n ook vele periodes in mijn leven geweest waarin ik mijn koffie zwart dronk of helemaal geen koffie.
Als ik zo met dat onderwerp bezig ben: moeder en kalf. Kom ik in het bos vlak bij mijn huis, moeder koe en haar kalf tegen. Samen in de wei.
Het raakt me om dat moeder koe en kalf zich op offeren voor mij. Op deze manier niet in familie verband kunnen opgroeien. Hoe traumatisch moet dit zijn, voor de koeien. Al vaak heb ik over dit onderwerp nagedacht. Probeer elke keer weer een keuze te maken die bij mij past en waar ik mij goed bij voel. Zo eet ik geen vlees en vis. Heel af en toe een stukje vis als mijn lichaam hier om vraagt. Deze keuze heb ik destijds gemaakt, om uit een systeem te stappen. Ik wil mij niet voeden met een dier waarin ik weet dat het geen respectvol leven heeft gehad. Nu begrijp ik dat sommige dieren naar de aarde zijn gekomen om als voedsel te dienen. Deze dieren verdienen mijn respect. Ik respecteer wat moeder koe en haar kalf voor mij doen. Ik respecteer al het leven . Ik deel mijn leven hierop aarde met al het andere leven. Elke dag opnieuw kies ik ervoor om in harmonie te leven met al het leven.
Dit verhaaltje heb ik vorig jaar zomer geschreven. Plaats het nu, uit eer betoon aan alle dieren. Voor al het werk dat ze voor ons mensen verrichten. Ze verdienen ons respect.