Dood en leven, horen bij elkaar.
Je krijgt het één niet zonder het ander. Dood is een constante herinnering aan het leven. Wat doe ik met mijn leven met mijn tijd?
Waar sta je nu?
Waar wil je naar toe?
Met wie breng je je tijd door?
Je energie, je aandacht, liefde, je hart, je bezit, met wie?
Voor ons allemaal komt het moment waarin we afscheid moeten nemen van het aardse.
In de vele readingen die ik heb gegeven mocht ik veel boodschappen doorgeven van overledenen. Het is een verbazingwekkend gevoel om als doorgeefluik te kunnen functioneren voor berichten van de overleden dierbaren aan de levenden. Ik voel me bevoorrecht om de energie van een ander te mogen zien en voelen. Het moment waarin het leven los gelaten wordt en ingeruild voor iets anders. Ervaar ik als groots, en raakt mij diep als ik dit mag vertellen en doorgeven aan de dierbaren. Het werkt ook zo helend voor beide kanten. Zo mag ik voelen en ervaren in readingen dat de dood er zo in één keer is als een jas die we uit doen…….we doen hem aan als we mens zijn en we doen hem uit om iets anders te zijn….als we dood gaan. In plaats van dood gaan noem ik het liever overgaan naar een wereld die gescheiden lijkt te zijn van deze wereld.
Waarom staan we er niet bewust bij stil dat het leven zo van het ene moment ingeruild kan worden voor de dood?
We checken in, in het aardse leven en naar zoveel tijd checken we weer uit. In die tussen tijd zijn we hier op Aarde te gast. De ene is kort hier en de ander is lang hier. Je ziel ervaart tijd op een hele andere manier dan dat wij dat ervaren in het aardse leven. We kunnen het zichtbare niet meenemen. Geen aanhangwagen van meer, meer….als een soort lelijk beest van nooit genoeg…meer macht, seks, geld, gulzigheid en hebzucht.
Is het dan nodig NU !!!om alle activiteiten Stop te zetten ?Om er achter te komen waar je mee bezig bent? Wat er werkelijk toe doet?
Is dit het KEERPUNT en niet gewoon een VIRUS?
Maakt het virus ons wakker?
Gaan we stoppen met hoe wij het altijd gedaan hebben? Produceren…consumeren.
Stoppen met het leeg zuigen van elkaar en Moeder Aarde.
Een KEERPUNT in de geschiedenis waar veel voorspellingen over gedaan zijn. Door de Maori’s, de Zulu’s, de Amazone- indianen, de Inca’s, de Hopi’s en de oude Egyptenaren de Maya’s, etc.
Het einde van de (illusie) tijd. Geen verleden en toekomst, maar we leven in het nu. Niet iemand worden maar zijn wie je bent, je ware ik. Bewust zijn. In deze krachtige veranderingen zitten we nu in een tussen fase.
Een overgang van een leven waarin we afgesneden zijn van ons gevoel, ons hart, onze Ziel, naar een leven waarin we vanuit ons gevoel en in eenheid en heelheid met elkaar leven.
Naast elkaar leven vanuit onvoorwaardelijke liefde, vrede en harmonie. Waarin we respect vol omgaan met alle levende wezens. Ervaren dat wij als mens onderdeel zijn van het groter geheel.
Hoe gaan we het DOEN???
Moeder Aarde is onze lerares, het is nu de tijd om ons Zelf te Ontwikkelen. En te onderzoeken hoe we onze vrije wil gebruiken.
Hi Henriëtte, bedankt voor het delen. Het voelt inderdaad als een keerpunt!
Liefs, Astrid
Dankjewel voor je reactie!
Een geweldig goed stuk Henriëtte
Ik hoop zo dat de mensheid echt gaat inzien wat wij met onze nalatenschap van onze kinderen en kleinkinderen aan het doen zijn.
Alles wordt vernietigd. De aarde is al een tijd bezig om ons te waarschuwen dat we moeten stoppen. Stoppen met alles alleen maar te laten draaien om geld en macht .
Zal deze virus dan eindelijk de ommekeer zijn.
Ik leef mee met de mensen die een dierbare zijn verloren door deze virus, maar er moet echt wat gaan gebeuren .
Liefs Angeline
Dankjewel. X
Dankjewel Angeline, mooi verwoord. Liefs Henriëtte