Moeder Aarde is onze lerares

Niets is zoals het lijkt. Ik ben een andere jij: In Lake’ch

Henriëtte reading & healing dieren, Verhalen uit de praktijk , , , , 0 reacties

Niets is zoals het lijkt. Ik ben een andere jij: In Lake’ch.

Ik ben in het huis van een vriendin. Als ik bij haar naar het toilet ga, word ik getrokken naar het schild van een reuzenschildpad. Het grote schild, waar eens een schildpad in huisde, neemt een hoek in van haar overloop. Het schild heeft een grote aantrekkingskracht op mij. Het herinnert mij aan mijn vakantie op Zakynthos, waarin ik in zee en op het strand grote waterschildpadden ontmoette. De laatste tijd ontmoet ik de schildpad in mijn dromen.
Het schild nodigt mij uit om het aan te raken. Beetje overrompeld door deze uitnodiging kijk ik om mij heen. Als of ik elk moment betrapt kan worden. Door wie….? Voor wat…? Loop dan toch zonder aarzeling naar het schild van het reuzenschildpad. Leg mijn hand op het schild. Laat mijn hand daar even rusten. Om zo nog dieper te kunnen voelen en waar te nemen met mijn innerlijk oog. Ik hoor: ‘Ik ben een andere jij ‘. Geschrokken trek ik mijn hand terug van het schild, en zet een stap naar achteren. Ik ben een andere jij, dreunt het nogmaals door mij heen. Ik beantwoord het met een houding van :. ja, ja een schildpad. Ik vergeet het voorval.


Al snel komt de ontmoeting weer terug in mijn herinnering. Ik word er op een grappige manier door de kinderen aan herinnert. Het zoontje van een van mijn broers deelt een zakje koekjes met mij. Het eerste koekje wat ik uit het zakje pak is een koekje met de afbeelding van een schildpad. Diezelfde avond verteld de zoon van een andere broer van mij heel enthousiast over een schildpad.

Waarom reageerde ik zo neerbuigend en afwijzend op het bericht van het reuzenschildpad: ik ben een andere jij.? Als of ik meer ben.

In de weken daarop ontmoet ik de schildpad als een leraar. Het schildpad leert mij om een andere/ diepere verbinding aan te gaan met Moeder Aarde. Waarin al haar levende wezens gelijk zijn. Ik leef dankzij de energie van Moeder Aarde. Daarin wordt een dieper ontwaken van mij gevraagd. Alles wat Moeder aarde schept is een onmisbaar deel uit de wijze kringloop van het leven. Ook ik maak deel uit van deze kringloop. Niet meer en niet minder!

Ik ben een andere jij: In Lak’ech, antwoord ik het schildpad .

    Dood en leven horen bij elkaar.

    Henriëtte Contact met overledenen, Verhalen uit de praktijk , , , , , 5 reacties

    Dood en leven, horen bij elkaar.

    Je krijgt het één niet zonder het ander. Dood is een constante herinnering aan het leven. Wat doe ik met mijn leven met mijn tijd?

     Waar sta je nu?

    Waar wil je naar toe?

    Met wie breng je je tijd door?

    Je energie, je aandacht, liefde, je hart, je bezit, met wie?

    Voor ons allemaal komt het moment waarin we afscheid moeten nemen van het aardse.

    In de vele readingen die ik heb gegeven mocht ik veel boodschappen doorgeven van overledenen. Het is een verbazingwekkend gevoel om als doorgeefluik te kunnen functioneren voor berichten van de overleden dierbaren aan de levenden. Ik voel me bevoorrecht om de energie van een ander te mogen zien en voelen. Het moment waarin het leven los gelaten wordt en ingeruild voor iets anders. Ervaar ik als groots, en raakt mij diep als ik dit mag vertellen en doorgeven aan de dierbaren. Het werkt ook zo helend voor beide kanten. Zo mag ik voelen en ervaren in readingen dat de dood er zo in één keer is als een jas die we uit doen…….we doen hem aan als we mens zijn en we doen hem uit om iets anders te zijn….als we dood gaan. In plaats van dood gaan noem ik het liever overgaan naar een wereld die gescheiden lijkt te zijn van deze wereld.

    Waarom staan we er niet bewust bij stil dat het leven zo van het ene moment ingeruild kan worden voor de dood?

    We checken in, in het aardse leven en naar zoveel tijd checken we weer uit. In die tussen tijd zijn we hier op Aarde te gast. De ene is kort hier en de ander is lang hier. Je ziel ervaart tijd op een hele andere manier dan dat wij dat ervaren in het aardse leven. We kunnen het zichtbare niet meenemen. Geen aanhangwagen van meer, meer….als een soort lelijk beest van nooit genoeg…meer macht, seks, geld, gulzigheid en hebzucht.

    Is het  dan nodig NU !!!om alle activiteiten Stop te zetten ?Om er achter te komen waar je mee bezig bent? Wat er werkelijk toe doet?

    Is dit het KEERPUNT en niet gewoon een VIRUS?

    Maakt het virus ons wakker?

    Gaan we stoppen met hoe wij het altijd gedaan hebben? Produceren…consumeren.

    Stoppen met het leeg zuigen van elkaar en Moeder Aarde.

    Een KEERPUNT in de geschiedenis waar veel  voorspellingen  over gedaan zijn. Door de Maori’s, de Zulu’s, de Amazone- indianen, de Inca’s, de Hopi’s en de oude Egyptenaren de Maya’s, etc.

    Het einde van de (illusie) tijd. Geen verleden en toekomst, maar we leven in het nu. Niet iemand worden maar zijn wie je bent, je ware ik. Bewust zijn. In deze krachtige veranderingen zitten we nu in een tussen fase.

     Een overgang van een leven waarin we afgesneden zijn van ons gevoel, ons hart, onze Ziel, naar een leven waarin we vanuit ons gevoel en in eenheid en heelheid met elkaar leven.

     Naast elkaar leven vanuit onvoorwaardelijke liefde, vrede en harmonie. Waarin we respect vol omgaan met alle levende wezens. Ervaren dat wij als mens onderdeel zijn van het groter geheel.

    Hoe gaan we het DOEN???

    Moeder Aarde is onze lerares, het is nu de tijd om ons Zelf te Ontwikkelen. En te onderzoeken hoe we onze vrije wil gebruiken.